In de mini column van deze week gaan we het hebben over… grenzen. Een veel gehoorde opmerking van mensen die bijvoorbeeld terug zijn gekomen van een burn-out is dat ze hebben geleerd om beter hun grenzen aan te geven. Grenzen zijn ontzettend belangrijk om jezelf te kunnen zijn en te kunnen blijven. Wanneer jij altijd meebeweegt met anderen, dan blijft er weinig ruimte over voor jouw eigen geluid en inzicht. In mijn werk zie ik vaak mensen die beter hun grenzen hebben leren aangeven. Dit is op zichzelf een hele prestatie, maar het moeilijkste moet dan nog komen.
Wanneer jij jouw grenzen nooit hebt aangegeven, dan is het spannend om hiermee te beginnen. Wanneer je eenmaal die drempel over bent wacht echter nog een grotere uitdaging, je grenzen houden. Wanneer anderen gewend zijn dat jij meebeweegt, dan is het voor hen ook even wennen wanneer jij ineens anders in het leven staat. Ze moeten nu ook rekening houden met jou. Dit kan in het begin leiden tot conflict en opmerkingen zoals… “vroeger kon je veel meer hebben” of “vroeger was je veel behulpzamer.” Wanneer jij ondanks deze afwijzing je grens kan houden, dan kan je echt jezelf zijn.