In de mini column van deze week gaan we het hebben over… balans. Alles in het leven op deze aarde, beweegt naar balans. Dit gebeurt op kleine en op grote schaal. De wereld om ons heen corrigeert automatisch wat niet in balans is, zodra de onbalans te groot wordt. Wij kunnen de correctie tijdelijk tegenhouden, maar uiteindelijk is de natuur vele malen sterker en geduldiger.
Intern is er ook steeds sprake van automatische beweging naar balans. We zijn echter steeds geneigd om hier geen gehoor aan te geven. Wanneer we ons te druk maken krijgen we pijntjes. De natuur nodigt uit om te vertragen. Dit zijn automatische interventies van het model van de wereld, van jouw menszijn, dat uitnodigt om terug naar balans te gaan. Wanneer je deze uitnodiging structureel negeert, wordt de onbalans steeds groter, wat uiteindelijk zorgt voor het omslaan van de schaal. Dit is bijvoorbeeld het geval bij een burn-out. Door onze eigen wil ‘kiezen’ we zelf of de signalen die uitnodigen tot balans ons wel uitkomen. Althans tijdelijk. Hoe verder je uit balans gaat, hoe langer de weg terug is. Je kan je ertegen verzetten, maar vroeg of laat is terugkeer naar balans onvermijdelijk.