In de mini column van deze week gaan we het hebben over… niets. Een woord dat waarschijnlijk een negatieve lading oproept. Bij niets denken velen aan armoede en tekort. Een gebrek aan resultaat. Aan een ongelukkig leven. Voor mij is het een woord met veel betekenis. Ik zeg altijd: ‘alleen vanuit het niets kan alles ontstaan.’ Hiermee bedoel ik dat wij als mens ons alleen vanuit een neutrale positie met alles en iedereen kunnen verbinden. We wijzen doorgaans een groot deel van ons gevoelsleven af. Slechts een beperkt aantal gevoelens mogen er zijn en de rest moet weg. Boosheid, angst en verdriet kunnen we maar moeilijk accepteren.
Juist in de acceptatie van deze gevoelens ligt ook de voedingsbodem voor het creëren van een prachtig leven, vanuit volledige rust en ontspanning. Het zonder oordeel of weerstand kunnen doorvoelen van al onze gevoelens is ons geboorterecht. Denk maar eens aan een baby. Wanneer hij boos is schreeuwt hij, wanneer hij verdrietig is huilt hij. Hier zit niets tussen, geen oordeel, geen controle, geen afwijzing. Betekent dit dan dat je overal vrij uiting gaat geven aan boosheid en verdriet? Waarschijnlijk niet. Het betekent wel dat je het accepteert en volledig doorvoelt.